Błotna kura i omanawanui

Dziś pełen zestaw prawdziwych szlaków dla wyczynowców. Omanawanui - czyli nadmorski szlak z widokami który okazał się dość bezproblemowy, oraz Kura czyli błotne kąpiele w interiorze z pięcioma spłukaniami w strumieniach.

Lecimy.
Tradycyjnie szutrówka do Whatipu:

 Wejście na szlak:

Początek jest sielski i parkowy:

Coraz ukazują się widoczki:

Drzewa wyglądają jak fraglesy:

Tam idę:

I wreszcie pełne "okienko panoramiczne":

Jest fajnie:

Wejście do zatoki Manukau na lewo, na prawo morze Tasmana:

ścieżka w kilku miejscach ma ładną ekspozycję:

Stan szlaku jest ok i błota brak:

To Whatipu - tam już byłem wczoraj:

Jeden z trudniejszych momentów ale łańcuchy raczej ozdobne:

To co na dole już znam - plaża i półwysep:

Wejście na szlak Kura wita wiosną:

Tak oznacza się szlaki w NZ. Niezbyt obficie bo często nie ma alternatywy (jedna ścieżka):

Ściółka leśna:

 Szlak idzie wzdłuż strumienia:

Bród nr.1 można było "zrobić z buta":

Tu już było gorzej:

Tu moczenie nóg jest niezbędne, woda ma 30cm:

Jeszcze jedno - szlak meandruje z prawa na lewo:

I ostatni raz -  tu już można obutym:

Błotna kura - apogeum :

Kura pokonana!