Dwa lata w roku - czyli owce, kiwi i niebo do góry nogami.

Spontaniczna decyzja - wolny dzień Waitangi wypada w środę (buuu! nie ma długiego weekendu) więc polecimy sobie do Wellington by nie siedzieć w domu. Co do mnie to zachęciła mnie perspektywa spokojnego rozejrzenia się gdyż służbowo mimo że byłem tu już kilka razy zwykle nie ma czasu na wiele i zwiedza się głównie z taksówki lub terminali lotniczych. A więc szybkie bilety w Jet'cie i ruszamy. Gandalf na lotnisku dalej na straży Wietrzne miasto wita! Dla przypomnienia jest to ten dzień w którym podpisano rezolucję z Maorysami - bardzo lukratywną dla korony brytyjskiej, a pozwalająca przeżyć tubylcom którzy zdecydowania mieli dość nacierających wciąż nowych kolonistów i mieli już pełną świadomość że tego nacisku nie wygrają. Rezolucja nawet w takiej formie spowodowała by natywna ludność nie podzieliła losu Indian czy Aborygenów którzy są dziś zmarginalizowani i zmagają się z problemami i nałogami rozwiniętej cywilizacji. Oczywiście społeczność Maorysów nie jest pozbaw

W ramach zwiedzania i orientacji przestrzennej w kwestii przyszłościowego zapuszczania korzeni pojechaliśmy na najcieplejsze jezioro w Bay of Plenty zwaną przez mnie roboczo "Zatoką wszystkiego w opór" bo faktycznie jest tu wszystko: Ocean, jeziora, góry, gejzery, gorące źródła i najlepsza pogoda w kraju - statystycznie. Jedną opcją jest łażenie ludziom po podjazdach ale taką bardziej sprytną i nie wymagająca żadnych obligacji czasowo-organizacyjnych jest zobaczenie miejsca z innej wodnej perspektywy. Więc żeby zobaczyć czy nam się tam podoba pojechaliśmy w odwiedziny z kajakiem. Parking gdzie w połowie drogi na rozprostowanie kości. Po drodze jezioro Rotorua w całej ogromności, na środku jest niezła wyspa: Po drodze jeszcze jedno co się nazywa Rotoiti:  Znów szybki przystanek na parkingu: Rozpakowujemy się wreszcie nad jeziorem Rotoma, wiem wszystkie nazywają się podobnie ale trafiliśmy na właściwe. Parking zastawiony po brzegi - na osob