Dwa lata w roku - czyli owce, kiwi i niebo do góry nogami.

Czy musiało do tego dojść? Widocznie musiało - skoro doszło. Ale żarty na bok - troche nawet żałuję że nie zająłem się tym wcześniej mając już dostęp od dawna do maszyn... ale w końcu złożyłem taką sobie sam. Chodzi oczywiście o drukarkę i druk 3D - wszechobecny już w mojej branży. Trochę to co mamy w pracy nie nastraja na domowy użytek - drukarki żywicowe (tzw SLA) są bardzo szczegółowe i choć nie tak już tragicznie drogie ale proces tworzenia - to festiwal niezwykle lepkiej żywicy którą po jakimś czasie masz już wszędzie. Lepią się ręce, stoły, buty  i podłoga. Czyszczenie modeli wymaga płukanek w drażliwym izopropylu, potem kleiste obiekty jeszcze trzeba naświetlać w solariach co czasem i tak zostawia lepki nalot.  Po tym jak wygląda posadzka i otoczenie drukarek w naszym magazynie w pracy wiem że zdecydowanie nie jest to jeszcze sprzęt do domu. Dlatego też wybór padł na drukarkę typu FDM czyli najprościej mowiąć dysza wytłaczająca plastik z rolki i to w postaci tzw: kitu.

Przeminęły ferie szkolne i inne powody do urlopowania (jesteśmy jeszcze przed czasem epidemii) : i kraj wziął się do roboty. Co dla mnie korzystnie wpłynęło na czas piątkowego dotarcia do Turangi w końcu bez korków. Ostatnie długie dni tego roku a ja jestem już nad jeziorem Taupo tuż po zachodzie słońca! W vanie naprawione zawieszenie, więc pięknie się toczy. Co niestety nie potrwa długo ale o tym dalej. Misja jest poważna bo podłoga pod szopę ukończona i przywiozłem ją w elementach i wielkiej skrzyni ze sklejki. Potem zaczął się chiński dramat w wielu aktach: W szczegółach wywnętrzyłem się pisząc barwną recenzję na portalu firmy która sprzedała nam ten wynalazek - oczywiście nie przejdzie to przez cenzurę (mimo iż nie użyłem wielu słów uznawanych powszechnie za obraźliwie), więc jak kurz już opadł wraz z emocjami postarm się przedstawić moją epopeję w skrócie. Po pierwsze blachy użyte do wyprodukowania niniejszej mogły by być swobodnie sklasyfikowane do bycia najcie