Dwa lata w roku - czyli owce, kiwi i niebo do góry nogami.

Jesienna kwarantanna na szczęście po złagodzeniu restrykcji pozwoliła na drobne wycieczki krajoznawcze. Na poczatek znależliśmy jesień tuż za rogiem w postaci ekwiwalentu kasztanów. "Coś" w rodzaju kasztanów na klonie, który  klonem nie jest, a w zasadzie to: " Liquidambar sweetgum" Liscie za to jakieś znajome. Jesień też odzaczyła się już na betonowych podjazdach: Moja scieżka spacerowa w postaci "czterech rezerwatów w okolicy" razem jakieś 5km spaceru pętlą poprzez 4 ostoje parków między osiedlami domków. Przerwa na kota: Kolejna wycieczka już rowerowa na wulkanik Roskill moutain i odkrywanie południowej ścieżki rowerowej wzdłuż austostrady. Dojeżdża się nad całkiem ładną zatokę Onehunga. Bardzo kulturalnie cały czas ścieżkami - lecz wspomaganie elektryczne to niemalże przymus bo przewyższenia są miażdżące. I kolejna wycieczka tym razem samochodowo-piesza na znane już Whatipu oraz szlak jask

Wygląda na to że epidemia jest motywująca. Z całym szacunkiem dla tych co ucierpieli czy nieszczęśliwie zmienili padół - na to wpływu już nie mamy. Ale pod względem kreatywności pozwoliła mi na odkopanie rzeczy w zasadzie już odłożnych na zakurzoną półkę. Więc odkopałem poziomka i postanowiłem, uzbrojony w już adekwatne możliwości przestrzenno-projektowe oraz odpowiednią maszynę, by zmodernizować napęd. Kilka miesięcy przed wyjazdem z Danii wymieniłem łańcuch, traf chciał że na taki grubszy niż był - z wrodzonym uporem maniaka zamiast kupić właściwy -przerabiałem na szybko do niego linię tegoż oraz poszerzałem rolki - skutek był marny. Napęd był głośny, miał wyczuwalne opory i podczas kręcenia do tyłu o coś zaczepiało. Przez ostatnie dni w pracy chodziłem sobie piechotką. Potem rower z resztą dobytku rozczłonkowany wylądował i tak w kontenerze i złożyłem go tu prawie jeszcze bez warsztatu i raczej bez przekonania. Nie pomogło to tym bardziej. Więc oprócz kilku wyjazdów raczej tu s