Niekoniecznie na pochyłe jezioro

Już częściowo widzieliście drodzy Oglądacze nową jednostkę pływającą w rodzinie z okazji fotek świątecznych.

Lecz dziś z okazji wielkich upałów i mnie relaksującego się przy plaży Manly Beach na północy Auckland - gdyż wielka maszyna robiąca 'ping!' co ją miałem instalować w okolicy utknęła na cle - to okazja się w końcu nadarzyła. Na napisanie mocno już zaległego posta. Bo historia o utknięciu kiedy indziej...

Wracając do tematu (wiewiórka!!! *):

Jest to deska do wiosłowania w pozycji stojącej tzw. paddleboard. Zwykle były one wykonywane w podobnej technice jak te surfingowe ale dzięki nowym materiałom pojawiły się również te pompowane dość wysoko-ciśnieniowo. Na tyle wysoko że dołączona pompka ledwo daję radę i trzeba nieco się namachać.

Użytkowniczka stawiała pierwsze kroki lub raczej machnięcia w przesmyku prowadzącego do jeziora z widokami które odkryłem w okolicy. Dodatkowym zabiegiem motywacyjnym okazał się dość silny prąd który to jeziorko opróżnia w kierunku dla nas niedogodnym. Prognoza wiatrowa wyglądała nie najgorzej jak jednak okazało się w przesmyku między wzgórzami wiatr przybierał dokładnie takie same niekorzystne kierunki jak i wspomniany prąd. Co oznaczało mniej więcej że należy spodziewać się dość sporego wyzwania jak na pierwszy raz. I tak właśnie było - szczególnie zdziwiona była rodzina łabędzi godnie udająca się na jezioro - co to za kolumna szalonych wioślarzy ich ściga?

Przesmyk okazał się jak na pierwszy raz zbyt ambitnym wyzwaniem ale przynajmniej z prądem i wiatrem wracaliśmy w czasie mierzonym w sekundach nawet nie przestrzeliwując punktu wodowania. W takim przypadku zatrzymalibyśmy się na kratkach cedzących w pobliskim jazzie wodnym z niejakimi problemami by się od nich odessać.

 

A teraz drugie znalezione miejsce na deskę i kajak. 

Enigmatyczna nazwa rzeki jak i miejscowości : "Tauranga-Taupo". W celu drobnych wyjaśnień - Taupo to miejscowość 35km stąd oraz i nasze duże jezioro, a Tauranga leży nad morzem w zatoce Bay of Plenty przynajmniej 150km na północ.Nie ma najmniejszych szans by ta rzeka zaczynała się w Taurandze z uwagi na bezlitosne ograniczenia grawitacyjne  (w wysokości dobrych 300 metrów). 

Nie mam pojęcia co tu się odwaliło.

Tym razem miałem zająć się czym innym bo Zosia Żona-Samosia wykonała klar na pokładzie własnoręcznie.

Zająłem się więc zwiedzaniem półwyspu - lub raczej ujścia rzeki.

Taki Hel ale mniejszy.

W międzyczasie żona stwierdziła że tak chwilowo zostaje co pozwoliło mi na dalsze zwiedzanie:

Na krawędzi mierzei woda z rzeki i fale jeziora zabawnie krzyżują się i wyraźnie widać niesiony materiał:

Po spacerze sam deski spróbowałem, a jakże. Po krótkiej rundce rozumiem wydatek energetyczny, jak dla mnie sunie ona nawet lepiej niż kajak ale utrzymanie się w pionie i zwroty wymagają pracy łydkami i udami by się nie skąpać. Wróciłem suchy, niemedialnie - więc dokumentacji brak.

A to już wypad w to samo miejsce innego dnia. 

Polubiliśmy go.

Jak już kiedyś wspomniałem gdy małżonka ćwiczyła ja zbierałem kamyczki do uzupełnienia wystającej folii na podjeździe.

Rzeka wzdłuż uliczki o równie abstrakcyjnej nazwie: "Te Heuheu Parade". Przechrzczona przez nas zmyślnie na ulicę Hłe-hłe :)

I dzień kolejny - tym razem już wspólnie ruszyliśmy pod prąd w górę rzeki:

Zaczepieni o tę zatopioną gałąź mogliśmy zrobić w tym miejscu jakieś zdjęcie. Prąd jest tu bardzo silny bo rzeka mocno się zwęża:

Już z prądem dryfujemy z powrotem:

Oraz trzecie miejsce - znane już ze świątecznych zdjęć - ujście rzeki Kuratau.

Zaczynamy na plaży jeziora Taupo dzielnie pod prąd i wiatr ku ujściu.

Żona wypłynęła z prądem i wiatrem we włosach na szerokie wody:

Na deser zaobserwowaliśmy na plażowym badylu ptaka Tui. Tak, to jeden z tych co wpada do nas na jeden głębszy nad bramą w porze kwitnienia żółtych kwiatów. 

*Co to "wiewiórka? - jak permanentnie odbiegasz od tematu - druga osoba krzyczy "Wiewiórka!" (squirrel!)  -  czyli uległeś rozproszeniu ujrzawszy tytułową wiewiórkę i nie skończywszy myśli poprzedniej zaczynasz nadawać już o czym zgoła innym, a tu wszyscy czekają jeszcze na puentę.