Nowości z wysp po opanowaniu sytuacji

Czasem sprawy się skomplikują, jak ta skrzynka części skrzyni automatycznej 4HP-20 którą ambitni macherzy z pogotowia St Jones wmontowali kiedyś do naszego vana wywalając poczciwą wajchę zmiany biegów, sprzęgło i parę innych detali. Ale wiedząc już co mam szukać powoli odkrywam możliwości naprawy tej łamigłówki. Zresztą jakby ktoś miał na zbyciu przekładnię hydrokinetyczną do tego to poproszę, bo instrukcje składania i rozkładania tego 90 kilo żelastwa już znalazłem. Robię przegląd też tych tarcz czy aby nie trzeba jakiejś także wymienić docelowo. Kolejna sprawność - tym razem mechaniki samochodowej przede mną.  Ale na razie nie ma z tym paniki.

Czasem też chodzi o rzeczy proste - przywiozłem z Turangi skrzynkę orzechów a okazało się że w domu nie mamy narzedzia do łupania orzechów i po angielsku nie jest to wcale ojciec ojca co zwariował: "grandfather for nuts" Ale co śmieszniejsze G translate uprzejmie powie ci, że czemu nie:) Wiec trzeba było znaleźć nut cracker'a i oczywiście wydrukować:

Zbliżyła się też wielkopomna rocznica naszego pierwszego dzisięciolecia z Małżonką i nie byłbym sobą gdybym poza oczywistymi oczywistościami z tej okazji nie wygrzebał czegoś ekstra.

Coś ekstra - zawitało wkrótce na nasze podwórko:

Jest to katamaran Hobie 16 który łaził za mna od dawna i zmaterializował sie w postaci oferty bardzo miłego byłego regatowca z Auckland (dzięki Mike!) łącznie z przyczepką, skrzynia narzędzi i akcesoriów, uprzężami do trapezu oraz coś co jest pod przyczepka i ni mniej, ni więcej tylko nazywa się... trumną. Otóż ów "coffin" to poczciwa zamykana skrzynia z włókna szklanego na żagle, listwy do nich oraz całą masę szpeju który żeglarz musi pod ręką mieć.
Każdy ma swój chytry plan, a moja kochana małżowinka wiedziała że musiało się tak skończyć, czy więc nie myśłałem o tym zakładając hak do samochodu parę miesięcy temu? Może i być...nie potwierdzam, nie zaprzeczam.

A docelowo będzie wyglądał mniej więcej tak:

Na szczęście też sama chce spróbować i rozpoczeliśmy kurs żeglarski od nauki węzłów oraz zagadek pływania pod wiatr. Mi powtórka też się przyda tym bardziej że w wersji angielskiej odkrywam jak nazywają się rzeczy które przecież dobrze znam. Co robi za niezłą i konieczną powtórkę przed wypłynięciem na wodę. Jeszcze sporo czasu do sezonu bo w zwiazku z tym wydatkiem kasy na specjalne stroje do pozasezonowego żeglarstwa są na trochę poza zasiegiem.

Po obróceniu ręcznie całego bałaganu - z pomocą sąsiada, podpięciu świateł i zabezpieczeniu ruchomych częsci na 325km jazdy, zamocowaniu odblasków gdzie mogłem - byłem gotowy. Po to by wyjechać z naszej dolinki ustawiłem się w jedynym słusznym położeniu - mimo to przeszedłem jakieś pół centymetra od skrzynki telefonicznej. Także wynegocjowałem ze współpracownikami wcześniejszy wyjazd by jak najmniej jechać po ciemku - tak oto wyruszyłem do Turangi. Przy okazji dowiedziałem się że wyjazd na ulicę z przyczepą od nas wiąże się z gigantycznym zgrzytem zawieszenia haka o kanał burzowy - co już przy obładowanym samochodzie mi się zdażało lecz tłumikiem. Teraz jednak wywołałem sporą panikę bo ulicą szły hordy dzieciaków ze szkoły (trzecia po południu) i po 10 metrach utknąłem w korku tarasując cały Captain Scott Road pomiędzy mamami odbierjącymi dzieciaki ze szkoły za pomocą suwów wielkości Titanica.
Nie myślałem nawet ze może być tu taki ruch.

Tuż przed zgrzytem który chyba był słyszalny w Turangi:

Jechało się nadspodziewanie dobrze  mimo megalitycznych korków i tego że średnia spadła diametralnie - ale tak przecież nie będę jej woził co weekend bo będzie do pływania po jeziorze Taupo.  Dość powiedzieć że w odróznieniu od zwyczajowych 4-4,5 godziny jechałem prawie siedem.

Noc na szczęście zapadła już blisko celu i mogłem uciec na bardziej lokalne drogi moim radosnym zestawem pociągu drogowego:

To zdjecie dowodzi jasno że mieszczę się w bramie ale że też nie chciało mi się odpinać całego bałaganu po nocy.
No i jak widać na wsi jest zimno, bardzo zimno.

Ostatnie zamrożone jabłko:

Mrożona Fejoya - w tym roku były tylko kwiaty ale te drzewaka widać za małe:

Van robi za lodówkę oraz alternatywną sypialnię jak będę robił podłogi i czeka na lepsze czasy oraz diewięćdziesięcio kilową układankę trybików :

Jacht przygotowany do zimowania - głównie zabezpieczenie trampoliny i lin przed wpływem słońca, założyłem i przesmarowałem także stery wyjęte do transportu.

Mały pokój skończony w kwestii ścian gipsowych łącznie z sufitami.

Przerwa na spacerek do centrum w stronę tęczy, słonecznie acz chłodno.

W składzie budowlanym Hammer miejscowy kot dzielnie bronił miejsca przy kominku:

Łazienka ma już większość ścian gotowych, Rury i takie tam zajęły mi sporo czasu. Nie obyło się bez totalnego rozgardiaszu hydraulicznego.

Na poddaszu już ocieplone z kładkami do inspekcji oraz przechowywania co lżejszych rzeczy.

Jedno z zastosowań piankowych zdobycznych płyt których mam całe stosy:

Niestety schody na strych nie wytrzymały któregoś składania po całodziennym skakaniu po nich. Drabina do zrobienia od nowa - chwilowo pojechała z powrotem, a klapę zaizolowałem wełną.

W drodze powrotnej dziś inną drogą z nowymi widokami. Coraz krążyły kolejne ulewy a więc i piękne tęcze nad jeziorem Taupo.

Przejazd przez inne pasma górskie przypominjące to góry Stołowe a to zielone wzgórza Irlandii.