Dwa lata w roku - czyli owce, kiwi i niebo do góry nogami.

 Dziś cała historia Woody zwana lokalnie Wookie - jak stała się nieodłącznym członkiem rodziny: Po wypatrzeniu pozytywnej mordki wedle dawnego wpisu o psie dostaliśmy kontakt do osoby gdzie Woody mieszkała - i tu już pierwsza komplikacja gdyż nie była to bezpośrednia właścicielka psa. Psa oddawała rodzina bliżej przez nas niepoznana i po jakimś czasie chyba lepiej że właśnie tak zostało. Wzięty pies więc wylądował u rodziny zastępczej w Taupo a cała dokumentacja i historia były rozsiane pomiędzy aktualnym domem przejściowym, schronisku w Taupo oraz poprzednich właścicielach oraz w szeroko pojętym nigdzie. Wtedy jeszcze nie byliśmy świadomi skomplikowanego układu zależności papierowo-prawnych więc jak gdy tylko usłyszałem że mogę przyjechać w "sprawie psa", pojechałem "PO" psa. Woody ganiała z innymi psami po podwórku i na początku łatwo nie było bo byłem kolektywnie obszczekiwany a obecne dwa inne psy podkręcały atmosferę wyścigów połączonych ze szczekaniem na wszys

Witajcie drodzy oglądacze. Dziś będzie trochę o pomyślnie zakończonej epopei pod nazwą "zadaszenie tarasu" lub jak kto woli powiększenie domu o 18m2. Na początku był...o dziwo projekt (tu już w wersji ostatecznej oczywiście):  A fizycznie... zaczęło się niewinnie gdyż zamierzałem wykorzystać umieszczone uprzednio w ziemi słupy na których wisiały słoneczno-chronne żagle: Projekt na początku przed wizualizacjami 3d  - jak to zwykle bywa - optymistycznie zakładał dodanie trzech słupów przy domu, potem jakieś tam ścianki, dach, okna, szuru-buru i gotowe,  ha, ha, ha. Po zdjęciu misternej żaglowej konstrukcji dwóch kwadratów i trójkąta okazało się że słupy wystawione prawie rok na działanie wiatru, słońca i deszczu wypaczyły się niemiłosiernie i nadają sie albo do prostowania albo do wykopania i na opał.   Po empirycznym sprawdzeniu iż nie da się odwinąć odkręconego na słojach słupa za pomocą namoczonej i suszonej w słońcu owiniętej okrętowej liny, nie pomaga też polewanie wodą or